Door tijdgebrek heb ik al heel lang niets aan deze site gedaan.
Mijn laatste update is van maart 2015 en nu is het december 2016.
Na maart 2015 heb ik wel regelmatig, zo’n 3 a 4 keer per week, gelopen.
Op maandagavond nog altijd de training bij Willem. ( www.lsdr.nl )
En daarnaast afhankelijk van de rest van de tijd vaak nog 2 keer en soms 3 keer per week een loopje in de avond.
In deze periode vanaf Maart 2015 heb ik niet aan heel veel evenementen meegedaan.
Vanaf hier een korte opsomming en de intensie om weer wat vaker een update te doen.

Sinds ik in 2010 ben begonnen met het lopen heb ik in 2011 voor het eerst aan de trappenbergloop deelgenomen. Een loopevenement op onverhard terrein in de bossen tussen Huizen en Bussum nabij Crailo. De start, het wedstrijdsecretariaat en kleedgelegenheid zijn gevestigd op en om het terrein van Mytylschool de Trappenberg.
De recreatieloop bestaat uit een ronde van 2,5 km die in de korte versie 1, 2 of 3 keer gelopen kan worden. Daarnaast is er ook nog een recreatieloop over 10 km, de trappenbergloop lang, die dus uit 4 ronden bestaat.
Door de regen op zaterdagavond is het hier en daar wat vies op het parcours maar eigenlijk hoort dat wel bij dit soort loopjes. De temperatuur is met zo’n graad of 10 aan de goede kant. Verder staat er in de open stukken wat wind maar dat is eigenlijk wel lekker. De trappenbergloop is nog steeds groeiende in het aantal deelnemers.
Voor de lange loop van 10 km een kleine 300 deelnemers.
Het is een leuk rondje met wat hoogteverschillen en als je als supporter op de juiste plaats staat kun je de lopers wel 8 keer voorbij zien komen.

Zelf verwacht ik niet al te veel van mijn eindtijd. De laatste tijd loop ik wat minder lekker. Zal ongetwijfeld met de leeftijd te maken hebben. Verder loop ik wel regelmatig maar heb ik niet echt getraind. Na afloop ben ik dan ook zeer verrast dat ik in een tijd van 48:29 over de streep gekomen ben. Als ik later terug kijk op mijn Garmin valt mij nog iets op, namelijk dat ik heel constant gelopen heb. Mijn rondentijden blijken achteraf bijna identiek, te weten: 12:00 – 24:10 – 36:25 – 48:29. De trappenbergloop was weer als vanouds, lekker lopen door het bos, enthousiast publiek, goed georganiseerd en daarbij ook nog heel lekker gelopen. Na afloop heb ik nog even gebruik gemaakt van de gratis massage bij Michel Bartelds van TISM-masseur en daarna met een goed gevoel huiswaarts gegaan.
Van mijn trappenberglopen zien de tijden er als volgt uit:

2011 49:14
2012 47:18
2013 nierdonatie
2014 blessure
2015 47:29

De afsluiter van het jaar. Traditioneel wordt op oudejaarsdag in Soest het loopjaar afgesloten met de Sylvestercross. Dit jaar voor de 34e keer. Sinds ik in 2010 met lopen begonnen ben, heb ook ik elk jaar afgesloten met het lopen van deze cross. Volgens velen de mooiste en zwaarste cross van Nederland. Ondanks dat het zwaar is zijn er dit jaar toch weer zo’n 1700 deelnemers in het startvak voor de prestatieloop te vinden. Waarvan er 300 de 3 km, 400 de 6,1 km en de overige ruim 1000 de 9 km lopen.
Geheel onverhard met wat heuveltjes, ruiterpaden, ruige bospaden en heel veel zand in die duinen. Volgens mijn Garmin zo’n 2 km duinzand.
Om het geheel wat te spreiden was er dit jaar voor het eerst een extra stuk duinzand in de eerste ronde opgenomen. Hierdoor werd oponthoud vanwege drukte op de smallere stukken enigzins opgeheven. Na 2 ronden komen de wat minder snelle, maar zeker niet minder fanatieke lopers weer in beeld en moeten gepasseerd worden wat ook af en toe lastig is. Echter voor veel mensen gaat het meer om de gezelligheid als om de prestatie. De sylvesterloop is één groot loopfeest en dat blijkt des te meer uit het aantal prestatielopers. Na afloop een alcoholvrij radler biertje bij de finish en natuurlijk de even zo traditionele herdenkingstegel. Nog even gezellig napraten met de mede LSDR lopers en vervolgens voldaan richting huis, douchen en oudejaarsavond vieren. Het was weer top.

Alweer voor de 11e keer werd dit jaar de adventurerun op Ameland georganiseerd.
In 2013 liep ik deze halve marathon voor de 1e keer.
Toen als alternatief voor de halve bosmarathon in Soest die toen werd afgelast vanwege de zeer slechte weersomstandigheden. De veiligheid kon toen niet gegarandeerd worden.
Ik had voor die halve getraind en mijn loopmaatjes zeiden dat ik een alternatief moest kiezen. De keus werd Ameland, de Adventurerun. Toen voor de 10e keer georganiseerd met veel festiviteiten zoals een glazen huis (replica) omdat het echte glazen huis destijds in Leeuwarden stond. Omdat ik de 10e adventurerun een erg leuke loop vond heb ik besloten deze in 2014 nog eens te willen lopen. Deze loop is altijd in december in de Adventsperiode. Vandaar de Adventurerun. Zaterdag 13 december 2014.
De loop start in het centrum van Nes. Na een verhard stuk gaan we het bos in om vervolgens vanuit het bos via de duinen het strand te bereiken. Na een aantal kilometers over het strand gaat het door de duinen richting de wadden via de dijk en polder terug door Buren naar het centrum in Nes. Alwaar heel veel supporters de lopers enthousiast op staan te wachten.
Overal is aan gedacht en mede door de vele vrijwilligers verloopt alles schijnbaar heel soepel. De drankposten leveren lauwe drankjes in de vorm van water, thee of sportdrank.
Verder is er voldoende eten als sinaasappel, banaan of ontbijtkoek en dat elke 5 kilometer.
Kortom prima geregeld. Dan de loop zelf. Het is koud en er staat een stevige bries, kracht 4 á 5 uit zuidwestelijke richting.
Ik ben te snel gestart en mede door de vele regen is het erg vies in het bos wat al snel bereikt wordt. Dan over het duin het strand op. Wind in de rug, dat is wel lekker, maar met een zonnetje erbij wordt het al snel te warm. Volgens zeggen is de gevoelstemperatuur rond het vriespunt maar het lijkt wel ergens tussen de 15 en 20 graden.

Het valt me zwaar, m’n hartslag zit al te hoog, verder heb ik het idee dat m’n thermo en wat dikker shirt, beide met lange mouw een verkeerde keus zijn geweest. Na 4 km verlaten we het strand en zit ik al aardig stuk. 500 meter verder, de 1e drankpost, ff wat drinken en op adem komen, de handschoenen en muts afgegeven aan m’n grootste fan / supporter. Vanaf nu besluit ik op hartslag verder te gaan. Via de duinen terug naar het strand en bij een kilometer of negen een andere richting. Iets meer wind, van de zijkant, daardoor een iets betere temperatuur en dus wat lekkerder lopen.
Dan door de polder richting de dijk. Met de wind recht op de kop is het afzien, zeker als het ook nog eens begint te regenen. Nu komen m’n thermo en dikker shirt wel weer goed van pas. Ik zoek een grote loper om enigzins in de luwte te kunnen lopen. Dit lukt aardig en dan na de polder gaat het via Buren, waar de meest enthousiaste supporters staan, weer richting Nes. Uiteindelijk kom ik na 1:49:31 over de streep. Daar staan de vrijwilligers me al op te wachten met sportdrank en ’n wegwerp poncho om snelle afkoeling tegen te gaan. Mijn tijd blijft bijna 6 minuten onder mijn PR van 2013. Toen de 1e halve met 1 nier. Het was totaal anders als vorig jaar maar heb hem met net zoveel plezier gelopen. Het blijft een bijzondere halve. Ik ga nog geen uitspraken over de versie 2015 doen, maar hij heeft wel een goede kans.

Om een of andere reden is het niet gelukt het vorig seizoen deel te nemen aan de Bav wintercup. Een serie van 3 lopen op hetzelfde onverharde parcour gedurende de wintermaanden in het Baarnsche bos. Na wat verschuivingen van lokatie is het dit jaar wederom georganiseerd op en om het terrein van camping “de zeven Linden” in het bos tussen Baarn en Lage Vuursche. Op zondag 9 november heb ik me ingeschreven voor de 1e van de 3 lopen. Het weer is goed. Rond de 12 graden, droog en weinig wind.
Het voor mij onbekende parcour zit toch wel wat hoogte verschil in. ( Klik op afbeeldingen )

Na 4 ronden gelopen te hebben kom ik in een tijd van 48:54 over de streep.
Mijn respectievelijke ronde tijden waren als volgt:

Dit is volgens zeggen en volgens hun eigen site de oudste cross van Nederland.
Een zware cross met een aantal pittige heuvels.
Ik heb zelf al meerdere malen deelgenomen aan de Maple Leaf.
Dit jaar is er een kleine wijziging in het parcour. Voorgaande jaren was de langste afstand 9 km en bestond uit 3 ronden, maar doordat de ronde is ingekort naar een afstand van 2,5 kilometer is de langste afstand nu 10 kilometer geworden.
Helaas betekent dat wel 4 ronden in plaats van 3 en dus ook 4 keer de heuvels in plaats van eerder drie. Het is prachtig weer, dus op de fiets richting Hilversum.
De benen lekker los gefietst en na wat inlopen richting de start.
Uiteindelijk 4 ronden lekker gelopen en na 49:50 de finish gepasseerd.

Zaterdag 11 oktober 2014, een groot deel van de dag regent het.
Vorig jaar, in 2013 dus, werd de bosmarathon voor het eerst in 14 jaar stilgelegd en afgelast nadat de marathonlopers ongeveer op de helft van hun afstand zaten. Gezien het barre slechte weer en de conditie van het bos kon de veiligheid niet langer gegarandeerd worden. De halve ging dus helemaal niet door.
Wat gaat het zondag de 12e worden, wat zijn de vooruitzichten.?

De volgende dag, het is droog, de temperatuur is goed en er is weinig tot geen wind.
Ideaal loopweer. De route is vergeleken met die van vorig jaar een klein beetje veranderd maar zeker niet minder leuk. Heerlijk gelopen en niet op tempo, maar deze keer op hartslag. Ongeveer 4 slagen onder het kantelpunt. Mijn eindtijd 1:48:23.

Onderweg naar het zuiden van het land voor een welverdiende vakantie ben ik op advies van een loopmaatje langs de trailrunshop in Valkenswaard gereden. Ik heb een paar Salomon trailschoenen die me uitstekend bevallen. Trailrunshop is ook Salomon dealer en uiteindelijk heb ik de X-wind Pro die ook wel de citytrail genoemd wordt aangeschaft.
De schoen is geschikt voor zowel harde als onverharde grond.
Een minpuntje was dat ik tijdens het lopen in de winkel iets in mijn kuit voelde knakken en daar echt goed last van had. De volgende dag heb ik via mijn verzekering een fysiotherapeut weten te vinden. Mijn verzekering adviseerde mij Fysio Valkenburg. ( www.detherapeut.nl )
Volgens hun een zogenaamde Topzorg vestiging en zo voelde dat ook. Net iets meer service, korte wachttijd, even een echo maken om te controleren of er niets gescheurd was. Kortom prima geregeld. Na een aantal behandelingen kon ik weer redelijk zonder pijn lopen. Ik had me al eerder ingeschreven voor de “Den Driesch loop” en besloot 2 dagen voor de loop dat ik het toch ging proberen. Niet op vol tempo maar gewoon lekker lopen door het Limburgse heuvellandschap. Ik kon immers nog altijd halverwege uitstappen. Er zaten veel hoogteverschillen in het parcours en heb volop genoten. Na 10 kilometer kwam ik in een tijd van 50.06 over de finish. Mede dankzij Fysio Valkenburg heb ik super lekker gelopen.
Daniel Lacroix ( fysio ) bedankt voor je hulp.

Door het lopen in een groep ontstaan ook nieuwe vrienden en vriendschappen.
Gijsbert, één van die bijzondere vrienden heeft mij destijds een paar keer naar het 180 km verderop gelegen ziekenhuis gebracht waar ik geopereerd ben en waar ik uiteindelijk mijn nier gedoneerd heb. Geweldig toch, zo’n actie.
Omdat hij zelf het idee had ook wel eens een halve marathon te willen lopen en de mogelijkheid zich nu voordeed dit in zijn eigen woonplaats te kunnen doen, zijn we hiervoor gaan trainen. Hij vroeg mij of ik hem wilde “hazen” en wilde proberen “de halve” te doen binnen de tijd van 2 uur. Kon ik eindelijk eens iets terug doen.
Onze trainer Willem ( LSDR ) heeft gezorgd voor het juiste schema. In een periode van 14 weken moesten we 3 keer per week trainen. De generale repetitie ( het parcour van de halve marathon van Ameland ) hebben we samen gelopen in een tijd van 2 uur en 11 minuten. Een prachtig maar zwaar parcour over het strand en door de duinen. Twee weken na de generale op Ameland was het zover.
Op zondagochtend 15 juni zijn we eerst richting het gezellige Eemplein in Amersfoort gefietst, het centrum voor de halve van Amersfoort, eerst hebben we daar wat ingelopen en zijn om klokslag 10.30 uur gestart. Het was een hele mooie route door de polder van Hoogland, de buitenwijken van Amersfoort en tot slot via hartje Amersfoort terug naar het Eemplein. Met wat wind en soms ook een heftig zonnetje was het best pittig. Gijsbert had het tot in de puntjes voorbereid en er voor gezorgd dat onze vrouwen op diverse plaatsen langs de route stonden om aan te moedigen en eventueel van drank en of eten te voorzien. Gelukkig stonden er ook voldoende drankposten langs de route. Na 1 uur lopen zaten we op een afstand van 10,65 km. Als we zo door zouden lopen moest het gaan lukken. Uiteindelijk zijn we na 1 uur, 58 minuten en 27 seconden de meet gepasseerd en was het doel behaald.
Grote klasse Gijsbert. Voor mij was het hazen iets wat ik ook niet eerder had gedaan maar wat me uiteindelijk wel goed gelukt is en tevens erg leuk was om te doen.

Door allerlei redenen is het er afgelopen maanden niet van gekomen de site te updaten.
De belangrijkste oorzaak hiervan is tijdgebrek.
Ook het hardlopen heeft voorrang op het bijhouden van deze site.
Ik ga vanaf nu proberen om aan het updaten weer wat meer tijd aan te besteden.